Proces przeglądu i oceny nadzorczej dla instytucji mniej istotnych

Celem procesu przeglądu i oceny nadzorczej (SREP) jest budowanie odporności systemu bankowego, która jest warunkiem trwale stabilnego i solidnego finansowania gospodarki.

Proces SREP polega na wszechstronnej ocenie strategii, procesów i ryzyk oraz ustaleniu – w dłuższej perspektywie – ile kapitału potrzebują poszczególne banki na pokrycie występującego w nich ryzyka.

Krajowe organy odpowiedzialne za nadzór bankowy („właściwe organy krajowe”), które sprawują nadzór nad instytucjami o statusie mniej istotnych, w 2018 zaczęły wdrażać zharmonizowaną metodologię SREP dla tych instytucji; proces ten ma się zakończyć do roku 2020.

Podręcznik metodologii procesu SREP na 2020 dla instytucji mniej istotnych (niedostępny po polsku):

EBC i właściwe organy krajowe pracują nad wspólną metodologią SREP dla instytucji mniej istotnych od roku 2015. Opierają się przy tym na wytycznych EUNB w sprawie procesu przeglądu i oceny nadzorczej, na metodologii dla instytucji istotnych oraz na istniejących metodologiach krajowych. Organy krajowe mogą wdrażać wspólną metodologię etapowo, zaczynając w 2018 od instytucji mniej istotnych o wysokim priorytecie. Najpóźniej w 2020 powinna ona być już stosowana do wszystkich instytucji mniej istotnych.

Zharmonizowany nadzór

Proces SREP dla instytucji mniej istotnych ma sprzyjać zbieżności praktyk nadzorczych w tym sektorze, a jednocześnie zapewnić przynajmniej minimalny stopień harmonizacji oraz ciągłość oceniania instytucji istotnych i mniej istotnych. Jednocześnie pełną odpowiedzialność za ocenę instytucji mniej istotnych i decyzje o środkach kapitałowych, płynnościowych i jakościowych zachowują ich bezpośredni nadzorcy, czyli właściwe organy krajowe.

Zasada proporcjonalności

Wspólna metodologia realizuje zasadę proporcjonalności w ten sposób, że wyznacza minimalny stopień koniecznej ingerencji nadzoru w instytucje mniej istotne, wynikający z nadanego im priorytetu oraz z charakteru ich działalności (nazywamy to modelem minimalnego zaangażowania nadzoru). W związku z tym proces przeglądu i oceny nadzorczej dla poszczególnych instytucji mniej istotnych różni się np. pod względem intensywności oceny, przekazywanych przez instytucję informacji i oczekiwań nadzorców.

Elastyczność

Metodologia ta pozostawia także pewną swobodę właściwym organom krajowym. Elastyczność metod SREP jest szczególnie przydatna przy ocenie procesów wewnętrznej oceny adekwatności kapitałowej (ICAAP) i płynnościowej (ILAAP) oraz przy testach warunków skrajnych.

SREP w instytucjach mniej istotnych jest procesem ciągłym i jego metodologia w przyszłości będzie się nadal rozwijać.