Uprawnienia krajowe wykonywane przez EBC
Większość uprawnień nadzorczych EBC, w tym uprawnienia określone w rozporządzeniu w sprawie SSM oraz w dyrektywie i rozporządzeniu w sprawie wymogów kapitałowych, wynika z prawa UE. EBC stosuje te uprawnienia wobec wszystkich banków istotnych, które podlegają europejskiemu nadzorowi bankowemu. Ponadto EBC wykonuje pewne uprawnienia przyznane mu na mocy prawa krajowego, a niewymienione wprost w prawie UE. Uprawnienia krajowe nie są zharmonizowane na szczeblu europejskim i odnoszą się jedynie do banków z tego państwa, w którym obowiązuje dane prawo.
Uprawnienia krajowe mogą dotyczyć zatwierdzania:
- fuzji banków
- nabywania lub sprzedaży aktywów i pasywów
- zmian w statutach banków
- outsourcingu zadań
- działalności w państwach trzecich.
Banki nadzorowane bezpośrednio przez EBC z zasady składają do niego wszelkie wnioski i zawiadomienia związane z tymi uprawieniami (zob. „pismo w sprawie punktu kontaktowego” wysłane do banków). Następnie EBC przekazuje poszczególnym bankom swoje decyzje nadzorcze, w których udziela zgody na daną operację lub wyraża sprzeciw. W niektórych przypadkach niewyrażenie sprzeciwu przez organ nadzoru w określonym terminie uznaje się za dorozumianą zgodę. Wtedy EBC nie musi już wydawać decyzji. Przepisy krajowe mogą także nakładać na banki dodatkowe wymogi oraz określać szczególne kryteria oceny nadzorczej.
Pismo w sprawie punktu kontaktowegoAktualizacja pewnych informacji
Uprawnienia dotyczące zabezpieczonych obligacji
Kiedy w 2017 wysłano do banków pismo w sprawie punktu kontaktowego, kwestia zakresów kompetencji EBC i właściwych organów krajowych w odniesieniu do zabezpieczonych obligacji nie była jeszcze rozstrzygnięta. W 2018 EBC we współpracy z Komisją Europejską doprecyzował ją następująco:
Decyzja o udzieleniu ogólnego zezwolenia na emisję zabezpieczonych obligacji, kiedy wymaga tego prawo krajowe, należy do kompetencji EBC.
W krajach, w których do emitowania takich obligacji potrzeba, oprócz ogólnej licencji bankowej, także ogólnego zezwolenia (są to np. Austria, Belgia, Cypr, Estonia, Finlandia, Francja, Irlandia i Luksemburg), decyzję o tym zezwoleniu podejmuje EBC. Kompetencje EBC w tym zakresie wiążą się z jego wyłącznymi kompetencjami do udzielania zezwoleń instytucjom istotnym i mniej istotnym w ramach wspólnych procedur (z wyjątkiem Belgii). W związku z tym instytucje kredytowe, które zamierzają wystąpić o ogólne zezwolenie na emisję zabezpieczonych obligacji, powinny złożyć wniosek do odpowiedniego właściwego organu krajowego, zgodnie z procedurą udzielania zezwoleń.
W krajach, gdzie emisja zabezpieczonych obligacji wchodzi w zakres ogólnej licencji bankowej, powyższe doprecyzowanie nie pociąga za sobą zmian w zakresach kompetencji EBC i właściwych organów krajowych. Właściwe organy krajowe zachowują również wyłączne kompetencje do zatwierdzania pojedynczych emisji lub programów emisji zabezpieczonych obligacji oraz do prowadzenia bieżącego nadzoru nad takimi obligacjami.