Na czym polega rekapitalizacja prewencyjna?

27 grudnia 2016 (zaktualizowano 2 maja 2018)

Definicja

Rekapitalizacja prewencyjna to zastrzyk funduszy własnych udzielany przez państwo wypłacalnemu bankowi, gdy pojawia się potrzeba zaradzenia poważnemu zaburzeniu gospodarki krajowej i utrzymania stabilności finansowej. Jest to środek nadzwyczajny, który wymaga ostatecznego zatwierdzenia zgodnie z przepisami Unii Europejskiej o pomocy państwowej. Jego zastosowanie nie pociąga za sobą restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banku.

Jaka jest rola EBC w tym procesie?

Z rekapitalizacji prewencyjnej mogą korzystać jedynie banki, które są wypłacalne. W przypadku banków zaliczanych do instytucji istotnych wypłacalność jest potwierdzana przez EBC, jako właściwy organ sprawujący nad nimi nadzór bezpośredni.

Możliwość rekapitalizacji prewencyjnej jest ograniczona do uzupełnienia niedoboru kapitału wynikającego ze scenariusza szokowego testu warunków skrajnych. EBC musi więc potwierdzić, że w danym banku w najbardziej miarodajnym teście warunków skrajnych – przeprowadzonym albo przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, albo w ramach procesu przeglądu i oceny nadzorczej SREP – przy scenariuszu szokowym stwierdzono niedobór kapitału (i określić jego wielkość), zaś przy scenariuszu bazowym niedobór nie wystąpił.

Jak bank może uzyskać takie dokapitalizowanie?

Bank musi wystąpić o rekapitalizację prewencyjną do odpowiedniego organu rządowego.

Informacja ta jest przekazywana do EBC, jako organu właściwego ds. nadzoru, z prośbą o potwierdzenie, czy bank ten jest wypłacalny, i określenie wielkości niedoboru kapitału przy scenariuszu szokowym odpowiedniego testu warunków skrajnych.

Po otrzymaniu potwierdzenia od EBC organ rządowy może rozpocząć proces rekapitalizacji. Najpierw musi wystąpić o zgodę Komisji Europejskiej (Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji), zgodnie z przepisami o pomocy państwowej.