Απαίτηση του Πυλώνα 2 για τον δείκτη μόχλευσης

Ο δείκτης μόχλευσης μιας τράπεζας υπολογίζεται ως το πηλίκο του κεφαλαίου κατηγορίας 1 προς το μέτρο του συνολικού ανοίγματος του δείκτη μόχλευσης, που περιλαμβάνει τα στοιχεία ενεργητικού και τα στοιχεία εκτός ισολογισμού, ανεξάρτητα από τον βαθμό κινδύνου τους. Καθώς λοιπόν ο δείκτης μόχλευσης δεν βασίζεται στον κίνδυνο, η απαίτηση δείκτη μόχλευσης 3% –η οποία έγινε δεσμευτική για όλες τις τράπεζες στις 28 Ιουνίου 2021– λειτουργεί ως απλός μηχανισμός ασφαλείας για τις σταθμισμένες ως προς τον κίνδυνο κεφαλαιακές απαιτήσεις.

Εάν η Τραπεζική Εποπτεία της ΕΚΤ εντοπίσει ότι μια εποπτευόμενη τράπεζα παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο υπερβολικής μόχλευσης, μπορεί να την υποβάλει σε απαίτηση του Πυλώνα 2 για τον δείκτη μόχλευσης, πέραν της απαίτησης του 3%. Σκοπός είναι να αποτυπωθεί ο ενδεχόμενος κίνδυνος μόχλευσης που προκύπτει από την υπερβολική χρήση παραγώγων, συναλλαγών χρηματοδότησης τίτλων, στοιχείων εκτός ισολογισμού, καθώς και από περιπτώσεις κανονιστικού αρμπιτράζ και παροχής στήριξης με τη μορφή παρέμβασης.

Όπως ακριβώς η απαίτηση του Πυλώνα 2, η απαίτηση του Πυλώνα 2 για τον δείκτη μόχλευσης είναι νομικά δεσμευτική, δηλαδή σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των τραπεζών μπορεί να τους επιβληθούν εποπτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων κυρώσεων. Επιπλέον της συμμόρφωσης με την απαίτηση του Πυλώνα 2 για τον δείκτη μόχλευσης, οι τράπεζες θα πρέπει να ακολουθούν τις κατευθύνσεις του Πυλώνα 2 για τον δείκτη μόχλευσης τις οποίες εκδίδει η ΕΚΤ.

Η ΕΚΤ αξιολογεί τον κίνδυνο υπερβολικής μόχλευσης στις εποπτευόμενες τράπεζες από το 2022.

Επιβολή απαιτήσεων του Πυλώνα 2 για τον δείκτη μόχλευσης

Σε ορισμένες τράπεζες έχουν επίσης επιβληθεί μέτρα ποιοτικού χαρακτήρα.