(1)

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) μπορεί να εκδίδει κανονισμούς δυνάμει του άρθρου 132 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, το άρθρο 132 της Συνθήκης και το άρθρο 34 του καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (εφεξής το «καταστατικό του ΕΣΚΤ»), παραπέμποντας στο άρθρο 25.2 του καταστατικού του ΕΣΚΤ, αναθέτουν στην ΕΚΤ κανονιστικές εξουσίες στο βαθμό τον οποίο απαιτεί η άσκηση από εκείνη ειδικών καθηκόντων σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων.

(2)

Η ενωσιακή νομοθεσία σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας στις οποίες υπόκεινται τα πιστωτικά ιδρύματα προβλέπει τη δυνατότητα των αρμόδιων αρχών να ασκούν δικαιώματα και διακριτικές ευχέρειες.

(3)

Η ΕΚΤ έχει οριστεί από τη σχετική ενωσιακή νομοθεσία ως η αρμόδια αρχή στα συμμετέχοντα κράτη μέλη για σκοπούς άσκησης των μικροπροληπτικών της καθηκόντων στο πλαίσιο του ενιαίου εποπτικού μηχανισμού (ΕΕΜ) με βάση τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1024/2013, σε σχέση με τα πιστωτικά ιδρύματα που χαρακτηρίζονται ως σημαντικά σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού και τις διατάξεις του μέρους IV και του άρθρου 147 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 468/2014 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ/2014/17) (4). Ως εκ τούτου, έχει όλες τις εξουσίες και τις υποχρεώσεις τις οποίες έχουν οι αρμόδιες αρχές βάσει της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας. Η ΕΚΤ διαθέτει ιδίως την εξουσία άσκησης των ως άνω δικαιωμάτων και διακριτικών ευχερειών που παρέχει το ενωσιακό δίκαιο.

(4)

Η ΕΚΤ ασκεί τα εποπτικά της καθήκοντα στο πλαίσιο του ΕΕΜ, ο οποίος θα πρέπει να διασφαλίζει ότι η εφαρμογή της πολιτικής της Ένωσης σχετικά με την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων χαρακτηρίζεται από συνοχή και είναι αποτελεσματική, ότι το ενιαίο εγχειρίδιο κανόνων για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες εφαρμόζεται κατά τον ίδιο τρόπο στα πιστωτικά ιδρύματα σε όλα τα οικεία κράτη μέλη και ότι τα εν λόγω ιδρύματα υπόκεινται σε εποπτεία ύψιστης ποιότητας. Κατά την άσκηση των εποπτικών της καθηκόντων η ΕΚΤ θα πρέπει να λαμβάνει πλήρως υπόψη την ετερογένεια των πιστωτικών ιδρυμάτων, το μέγεθος και τα επιχειρησιακά μοντέλα τους, καθώς και τα συστημικά οφέλη που απορρέουν από την ετερογένεια του τραπεζικού κλάδου στην Ένωση.

(5)

Η συνεπής εφαρμογή των απαιτήσεων προληπτικής εποπτείας όσον αφορά τα πιστωτικά ιδρύματα στα κράτη μέλη που συμμετέχουν στον ΕΕΜ αποτελεί συγκεκριμένο στόχο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1024/2013 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 468/2014 (ΕΚΤ/2014/17) και έχει ανατεθεί στην ΕΚΤ.

(6)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1024/2013, η ΕΚΤ εφαρμόζει όλη τη σχετική ενωσιακή νομοθεσία και, στην περίπτωση που αυτή αποτελείται από οδηγίες, την εθνική νομοθεσία η οποία μεταφέρει τις εν λόγω οδηγίες στην οικεία εσωτερική έννομη τάξη. Στην περίπτωση που η σχετική ενωσιακή νομοθεσία αποτελείται από κανονισμούς και αυτοί ήδη παρέχουν ρητά δικαιώματα και διακριτικές ευχέρειες για τα κράτη μέλη, η ΕΚΤ θα πρέπει να εφαρμόζει και την εθνική νομοθεσία διά της οποίας ασκούνται αυτά τα δικαιώματα και οι διακριτικές ευχέρειες. Η εν λόγω εθνική νομοθεσία δεν θα πρέπει να επηρεάζει την ομαλή λειτουργία του ΕΕΜ, για την οποία υπεύθυνη είναι η ΕΚΤ.

(7)

Τα εν λόγω δικαιώματα και οι διακριτικές ευχέρειες δεν περιλαμβάνουν τα δικαιώματα και τις ευχέρειες που η ενωσιακή νομοθεσία παρέχει στις αρμόδιες αρχές και που μόνον η ΕΚΤ είναι αρμόδια να ασκεί, και θα πρέπει να ασκεί, όπου ενδείκνυται.

(8)

Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων και διακριτικών ευχερειών η ΕΚΤ θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις γενικές αρχές του ενωσιακού δικαίου και, συγκεκριμένα, τις αρχές της ίσης μεταχείρισης, της αναλογικότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των εποπτευόμενων πιστωτικών ιδρυμάτων.

(9)

Σε ό,τι αφορά τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των εποπτευόμενων πιστωτικών ιδρυμάτων η ΕΚΤ αναγνωρίζει την ανάγκη πρόβλεψης μεταβατικών περιόδων στις περιπτώσεις στις οποίες η άσκηση από την ίδια των διακριτικών ευχερειών παρεκκλίνει σημαντικά από την προσέγγιση την οποία υιοθετούν οι εθνικές αρμόδιες αρχές πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού. Ενόψει τούτου, τόσο τα πιστωτικά ιδρύματα που εφαρμόζουν την τυποποιημένη προσέγγιση όσο και εκείνα που εφαρμόζουν την προσέγγιση εσωτερικών διαβαθμίσεων θα πρέπει να διαθέτουν κατάλληλη μεταβατική περίοδο. Για τον λόγο αυτόν τα πιστωτικά ιδρύματα υποχρεούνται να εφαρμόσουν το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2020 το προβλεπόμενο στον παρόντα κανονισμό όριο βάσει του οποίου εκτιμάται το ουσιώδες μιας καθυστερημένης πιστωτικής υποχρέωσης και να γνωστοποιήσουν στην ΕΚΤ πριν από την 1η Ιουνίου 2019 την ακριβή ημερομηνία κατά την οποία πρόκειται να αρχίσουν να το εφαρμόζουν.

(10)

Το άρθρο 178 παράγραφος 2 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 παρέχει στις αρμόδιες αρχές την εξουσία καθορισμού ορίου βάσει του οποίου εκτιμάται το ουσιώδες μιας καθυστερημένης πιστωτικής υποχρέωσης κατά τις αναφορές του άρθρου 178 παράγραφος 1 στοιχείο β). Κατά τον καθορισμό του εν λόγω ορίου η ΕΚΤ θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα κριτήρια που θεσπίζει ο κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2018/171.

(11)

Το όριο το οποίο προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό και βάσει του οποίου εκτιμάται το ουσιώδες μιας καθυστερημένης πιστωτικής υποχρέωσης κατά τις αναφορές του άρθρου 178 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 θα πρέπει να αποτυπώνει ένα εύλογο επίπεδο κινδύνου και η εφαρμογή του να καθιστά δυνατή την αυξημένη συγκρισιμότητητα των κεφαλαιακών απαιτήσεων μεταξύ εποπτευόμενων πιστωτικών ιδρυμάτων.

(12)

Το άρθρο 143 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) απαιτεί από τις αρμόδιες αρχές να δημοσιεύουν τον τρόπο άσκησης των δικαιωμάτων και διακριτικών ευχερειών που παρέχει το ενωσιακό δίκαιο,